Od dłuższego czasu wiele osób, które na co dzień nie mają styczności z piłką nożną, a już w szczególności z halową, ciagle zadają nam pytania: czym to się różni od piłki trawiastej poza sama trawą i parkietem?!
Aby zaspokoić ciekawośc w szczególności wśród płci pięknej, dla której piłka nożna do kopanie piłki, podajemy bardzo szczeółowe wyjaśnienie Co to jest Futsal!
Futsal
Futsal (dawniej używana w Polsce oficjalna nazwa piłka nożna halowa pięcioosobowa) – zespołowa gra sportowa, odmiana piłki nożnej rozgrywana w hali. Jej nazwa pochodzi od portugalskiego futebol de salao i hiszpańskiego fútbol sala lub fútbol de salón, co można przetłumaczyć jako halowa piłka nożna.
Historia futsalu
Pierwszy pokaz gry w pięcioosobową odmianę piłki nożnej odbył się latem 1930 w Montevideo, a za jej twórcę
uważa się Juana Carlosa Cerianiego. W pierwotnym zamyśle ta odmiana futbolu przeznaczona była dla dzieci i młodzieży, bowiem rozmiary placów gry dostosowano do ich potrzeb oraz możliwości. Ceriani przewidział możliwość gry zarówno w hali, jak i na zewnątrz. Popularyzacji dyscypliny sprzyjały – rozgrywane w Urugwaju w tym samym czasie – premierowe finały Mistrzostw Świata na dużym boisku. Mniej więcej w tym samym czasie w Sao Paulo w Brazylii powstała podobna odmiana gry w piłkę nożną. Mecze były rozgrywane na boiskach do koszykówki, bez użycia band.
Mini-piłka nożna szybko zdobyła dużą popularność w Ameryce Południowej, szczególnie w Brazylii. Brazylijska Konfederacja Sportu jako pierwsza spisała przepisy futebol de salao w 1958. Pierwszą oficjalną międzynarodową imprezą stał się – rozegrany w 1965 – Puchar Ameryki Południowej, w którym zwyciężył Paragwaj. W sumie przeprowadzono 7 jego edycji, ostatnią – w 1979. Pozostałe sześć wygrała Brazylia.
W 1971 powołano Międzynarodową Federację Futsalu – Federación Internacional de Fútbol de Salón (FIFUSA) do zarządzania grą. Swoje pierwsze Mistrzostwa Świata FIFUSA zorganizowała w 1981 w Sao Paulo. W 1985 utworzyła obecnie najpowszechniej używaną nazwę dyscypliny.
W 1988 FIFA włączyła piłkę nożną halową do swoich kompetencji, jako nową dyscyplinę i spisała jej zasady. Pierwsze Mistrzostwa Świata w Halowej piłce nożnej FIFA odbyły się w styczniu 1989 w Rotterdamie w Holandii i zakończyły triumfem Canarinhos. Uczestniczyło w nich 16 zespołów narodowych. W 1992 impreza nazywała się Mistrzostwa Świata w piłce pięcioosobowej FIFA i została rozegrana w Hongkongu. Od mistrzostw w 1996 w Gwatemali obowiązuje obecna nazwa, Mistrzostwa Świata w Futsalu FIFA.
W 2002 członkowie Panamerykańskiej Konfederacji Futsalu – La Confederación Panamericana de Futsal (PANAFUTSAL) utworzyli Światowy Związek Futsalu – Asociación Mundial de Fútbol de Salón (AMF), niezależny od FIFA.
Przepisy
Wymiary boiska – długość linii bocznej musi być większa niż długość linii bramkowej: długość minimum 25 m, maksimum 42 m; szerokość minimum 15 m, maksimum 25 m. Na zawodach międzynarodowych – długość minimum 38 m, maksimum 42; szerokość minimum 18, maksimum 22. Dwie dłuższe linie graniczne są nazywane liniami bocznymi; dwie krótsze zaś liniami bramkowymi. Wszystkie linie mają szerokość 8 cm. Z punktu środkowego wyznacza się okrąg o promieniu 3 m.
Pole karne – od zewnętrznej krawędzi słupków bramki zakreśla się łuki o promieniu 6 m łączące się z jednej strony pod kątem prostym z linią bramkową, a z drugiej strony połączone ze sobą linią równoległą do linii bramkowej o dług. 3,16 m. Punkt karny – w odległości 6 m od środka linii bramkowej. Drugi punkt karny wyznacza się w odległości 10 m od środka linii bramkowej w równej odległości od obu słupków.
Strefy zmian – mają co najmniej 5 m długości i są oznaczone z każdej strony za pomocą linii prostopadłej do linii bocznej mającej 8 cm szerokości i 80 cm długości, z czego 40 cm narysowana jest wewnątrz, a 40 cm na zewnątrz pola gry.
Bramki – odległość (licząc od wewnątrz) pomiędzy słupkami wynosi 3 m, a wysokość od dolnej krawędzi poprzeczki do powierzchni boiska wynosi 2 m. Bramki mogą być przenośne, ale muszą być pewnie zakotwiczone w podłożu podczas gry.
Nawierzchnia – musi być gładka, płaska i nieścieralna. Zaleca się stosowanie drewna albo tworzyw sztucznych o
podobnych właściwościach. Należy unikać stosowania nawierzchni betonowych lub im podobnych.
Zawodnicy – w zawodach udział biorą dwie drużyny, z których każda składa się z nie więcej niż 5 zawodników, z których jeden jest bramkarzem. Maksymalna liczba zawodników rezerwowych wynosi 7. Liczba zmian podczas meczu jest nieograniczona. Bramkarz może zamienić się miejscami z zawodnikiem z pola.
Sędziowie – zarówno sędzia (główny), jak i drugi sędzia, mają prawo do napomnienia lub wykluczenia zawodników, ale w przypadku rozbieżności przeważa decyzja sędziego (głównego). Drugi sędzia jest wyznaczony do działania po przeciwnej stronie pola gry niż pierwszy. Ma prawo używania gwizdka. Ponadto drugi sędzia ma władzę do przerywania gry za naruszenie jej przepisów oraz zapewnia prawidłowe przeprowadzanie zmian zawodników. Poza sędzią i drugim
sędzią na nowo definiuje się oficjalne funkcje trzeciego sędziego i sędziego czasowego. Sędzia czasowy m.in. włącza i zatrzymuje zegar, kontroluje 1-minutowe przerwy w grze i uzgadnia je z zespołem, kontroluje karę 2-minutową i uzgadnia, który z zawodników rezerwowych zajmie miejsce zawodnika usuniętego z boiska, notuje liczbę fauli, używa sygnału dźwiękowego. Trzeci sędzia notuje nazwiska i numery strzelców bramek, nazwiska i numery zawodników napomnianych i wykluczonych z gry oraz przyczyny zastosowania powyższych kar, wypełnia sprawozdanie, dostarcza istotnych informacji. W przypadku zastrzeżeń do pracy sędziego czasowego, sędzia ten ma prawo zwolnić go z jego funkcji i wyznaczyć zastępstwo składając w tej sprawie sprawozdanie odpowiednim władzom. W zawodach międzynarodowych wyznaczenie sędziego czasowego jest obowiązkowe.
Czas trwania gry – mecz składa się z dwóch części po 20 minut każda. Czas trwania każdej połowy winien być przedłużony, aby umożliwić wykonanie ewentualnego rzutu karnego.
Przerwa między częściami gry – Przerwa między pierwszą a drugą połową meczu nie może przekroczyć 15 minut.
Czas dla drużyny – trenerzy każdej drużyny są upoważnieni do zgłaszania chęci uzyskania przerwy trwającej 1 minutę; przerwa taka może być udzielona w każdej chwili z zastrzeżeniem, że drużyna ubiegająca się o nią jest w posiadaniu piłki (np. rzut wolny, rzut rożny lub wrzut z autu); kiedy przerwa jest przyznana, zawodnicy muszą pozostać na polu gry; jeżeli chcą oni uzyskać instrukcję od trenera, to ich przekazanie może odbyć się przy linii bocznej na wysokości ławek rezerwowych; osoba udzielająca instrukcji nie może wchodzić na boisko; drużyna, która nie wykorzystała przysługującej 1 minuty przerwy w grze w pierwszej połowie, jest uprawniona tylko do jednej przerwy podczas drugiej połowy w meczu.
Piłka poza grą – gdy całym obwodem przekroczy linię bramkową lub linię boczną zarówno na ziemi (podłożu) jak i w powietrzu; uderzy w sufit; gdy gra została przerwana przez sędziego.
Zawodnik wykluczony nie może powrócić do gry, ani zajmować miejsca na ławce rezerwowych. Zawodnik rezerwowy może wejść do gry po upływie 2 minut od wykluczenia współpartnera, o ile wcześniej drużyna osłabiona nie straci bramki. W takim przypadku: jeżeli 4 zawodników gra przeciwko 5 i tracą bramkę, mogą uzupełnić skład; jeżeli obie drużyny mają po 4 zawodników i pada bramka – nie uzupełniają składu; jeżeli 3 zawodników gra przeciwko 4 lub 5 i traci bramkę – mogą uzupełnić skład tylko o 1 zawodnika; jeżeli obie drużyny mają po 3 zawodników i pada bramka – nie uzupełniają składu; jeżeli drużyna grająca w osłabieniu strzela bramkę, nie uzupełnia składu przed upływem 2 minut od chwili wykluczenia zawodnika. Uzupełnienie składu wymaga zgody sędziego czasowego, a w razie jego braku, drugiego sędziego.
Faule akumulowane – pierwsze pięć fauli popełnionych przez daną drużynę podczas jednej połowy meczu karane jest rzutami wolnymi bezpośrednimi.
Wykonanie rzutów wolnych – przy pierwszych pięciu faulach akumulowanych popełnionych przez każdy zespół w czasie jednej połowy meczu zawodnicy drużyny przeciwnej mają prawo ustawić mur obronny; wszyscy zawodnicy muszą znajdować się co najmniej 5 m od piłki, zanim zostanie ona wprowadzona do gry; bramka może zostać zdobyta również bezpośrednio z rzutu wolnego.
Przedłużony rzut karny – począwszy od szóstego zarejestrowanego faulu jednej z drużyn w każdej połowie meczu, drużyna przeciwna wykonuje przedłużony rzut karny. Piłkę ustawioną na drugim punkcie karnym uderza się bezpośrednio na bramkę. Zawodnik wykonujący rzut musi być właściwie zidentyfikowany. Pomiędzy piłką a bramką nie może znajdować się żaden zawodnik, z wyjątkiem bramkarza drużyny broniącej.
Futsal w Polsce
Początki futsalu w Polsce - jako skodyfikowanej dyscypliny sportu (wówczas pod nazwą "five-a-side") - sięgają 1989, gdy to po raz pierwszy w historii przeprowadzono Mistrzostwa Polski w hali i na boiskach otwartych wersji pięcioosobowej. W tej pierwszej odmianie (hala) triumfował The Mechanics Ax Rzeszów, zaś w drugiej (boiska otwarte) Zawisza Gliwice.
Nieco wcześniej - bo od 1984 - rozgrywano natomiast regularnie Mistrzostwa Polski w minipiłce w hali (pierwszy mistrz: 22-Findera Gliwice) i na boiskach otwartych (pierwszy mistrz: PSC 62 Kaktus Warszawa). Wówczas jednak (tj. w latach 1984-1988) zespoły przystępowały do walki w składach sześcioosobowych. Wszelkie rozgrywki tej odmiany futbolu w Polsce przeprowadzała ówcześnie Komisja Krajowa Szóstek Piłkarskich (KKSP), założona 16 października 1983 i działająca przy Zarządzie Głównym AZS. W tych latach wyróżniającym się zespołem była drużyna Sektor Gliwice, która zdobyła pięć razy Mistrzostwo Gliwic na boiskach otwartych.
Zmniejszenie ilości zawodników w drużynie wynikało z faktu włączenia międzynarodowych zrzeszeń mini futbolowych pod egidę FIFA (co nastąpiło w 1988) i związane było z ujednoliceniem wszystkich podówczas obowiązujących przepisów (oprócz wersji 6-osobowej, na całym świecie grywano również w składach 5-osobowych i 7-osobowych).
W 1987 KKSP przemianowano na Krajową Komisję Mini Piłki Nożnej (KKMPN), zaś w 1993 podzieliła się ona na dwie niezależne organizacje: Polskie Towarzystwo Piłki Nożnej Pięcioosobowej (PTPNP) oraz Polskie Stowarzyszenie Mini Piłki Nożnej (PSMPN). Obydwie działały pod skrzydłami PZPN i corocznie przeprowadzały własne rozgrywki o mistrzostwo Polski (wiekszą autonomię posiadała ta pierwsza). Dopiero w 1996 doszło do ich połączenia, co poskutkowało utworzeniem jednej, wspólnej Komisji ds. Futsalu PZPN, mającej reprezentować Polskę na arenie międzynarodowej, organizować kadrę narodową, a także przeprowadzać rozgrywki o mistrzostwo Polski i Puchar Polski.
Wielki przełom w rodzimym futsalu nastąpił w styczniu 1992, gdy to przed rozpoczęciem turnieju eliminacyjnego do II finałów Mistrzostw Świata\'1992 powołano narodową reprezentację Polski w futsalu. Swój pierwszy oficjalny mecz rozegrała ona 21 kwietnia 1992 w hiszpańskim Burjasot (przedmieścia Walencji) - podczas wspomnianego turnieju kwalifikacyjnego - przeciwko Rosji (a formalnie WNP) remisując 7:7 (do przerwy przegrywając 3:4), zaś pierwszego w dziejach gola zdobył dla niej Artur Załęcki (gracz Vulcana Warszawa). W swym drugim spotkaniu - rozegranym 22 kwietnia 1992 w Riba-Roja - narodowa kadra odniosła swe pierwsze zwycięstwo, pokonując 3:2 (3:1 do przerwy) wspólną reprezentację Czech i Słowacji. Po remisie 3:3 z Węgrami (23 kwietnia 1992 w Burjasot) uzyskała ona awans do zaplanowanego w Hongkongu turnieju finałowego. Tuż przed jego rozpoczęciem biało-
czerwoni po raz pierwszy zaprezentowali się w kraju - podczas rozgrywanego we Władysławowie towarzyskiego turnieju o Puchar INTREBANKU (ówczesnego sponsora kadry) - pokonując w inauguracyjnym spotkaniu Łotwę 10:2 (8:0). W 2003 utworzono reprezentację młodzieżową, a niedawno również kadrę akademicką).
Od początku lat 90. XX wieku starano się utworzyć regularne rozgrywki ligowe o mistrzostwo kraju. Ostatecznie udało się to 6 listopada 1994, gdy podczas posiedzenia w Kielcach powołano Ligę Halową Piłki Nożnej Pięcioosobowej (LHPNP) i ustalono jej regulamin. Pierwszą edycję przeprowadzono w sezonie 1994/1995 (grano systemem "jesień-wiosna"), gdy do rywalizacji przystąpiło 8 drużyn (według kolejności w końcowej tabeli): PA Nova Texas Gliwice (premierowy Mistrz Polski), Jard Gliwice, Suw-Tor Łódź, Lipnik Bielsko-Biała, Team Legnica, Centrum Bielsko-Biała, Energetyk Jaworzno i Promont Kielce (pierwszy i jedyny spadkowicz).
Obecnie rozgrywki ligowe w Polsce toczone są systemem "jesień-wiosna" na trzech poziomach, tj:
* Ekstraklasie
* I lidze (2 grupy)
* II lidze (6 grup)
Ponadto, corocznie rozgrywane są turnieje o:
* Puchar Polski
* Superpuchar Polski
W większych miejscowościach naszego kraju istnieją również tzw. Środowiskowe Ligi Futsalu (rozgrywki typowo amatorskie), których reprezentacje (np. jako kadry danych miast) mogą jednak brać udział w zmaganiach o Puchar Polski.
Futsal kobiet [edytuj]
Od sezonu 2007/2008 odbywają się także rozgrywki ligowe kobiet w futsalu. W I lidze wystepuje siedem zespołów. Pierwszym mistrzem Polski została drużyna ISD Gol Częstochowa. Obecnym mistrzem Polski jest drużyna Inpuls-Alpol Siemianowice Śląskie, która w 12 meczach zanotowała 8 wygranych, 1 remis oraz 3 porażki. Należy wspomnieć jednak że drużyna jest bardzo młoda gdyż powstała we wrześniu 2008 r.
Źródło: pl.wikipedia.org/TK
foto: arch./RS/TK*
Aby zaspokoić ciekawośc w szczególności wśród płci pięknej, dla której piłka nożna do kopanie piłki, podajemy bardzo szczeółowe wyjaśnienie Co to jest Futsal!
Futsal
Futsal (dawniej używana w Polsce oficjalna nazwa piłka nożna halowa pięcioosobowa) – zespołowa gra sportowa, odmiana piłki nożnej rozgrywana w hali. Jej nazwa pochodzi od portugalskiego futebol de salao i hiszpańskiego fútbol sala lub fútbol de salón, co można przetłumaczyć jako halowa piłka nożna.
Historia futsalu
Pierwszy pokaz gry w pięcioosobową odmianę piłki nożnej odbył się latem 1930 w Montevideo, a za jej twórcę
uważa się Juana Carlosa Cerianiego. W pierwotnym zamyśle ta odmiana futbolu przeznaczona była dla dzieci i młodzieży, bowiem rozmiary placów gry dostosowano do ich potrzeb oraz możliwości. Ceriani przewidział możliwość gry zarówno w hali, jak i na zewnątrz. Popularyzacji dyscypliny sprzyjały – rozgrywane w Urugwaju w tym samym czasie – premierowe finały Mistrzostw Świata na dużym boisku. Mniej więcej w tym samym czasie w Sao Paulo w Brazylii powstała podobna odmiana gry w piłkę nożną. Mecze były rozgrywane na boiskach do koszykówki, bez użycia band.Mini-piłka nożna szybko zdobyła dużą popularność w Ameryce Południowej, szczególnie w Brazylii. Brazylijska Konfederacja Sportu jako pierwsza spisała przepisy futebol de salao w 1958. Pierwszą oficjalną międzynarodową imprezą stał się – rozegrany w 1965 – Puchar Ameryki Południowej, w którym zwyciężył Paragwaj. W sumie przeprowadzono 7 jego edycji, ostatnią – w 1979. Pozostałe sześć wygrała Brazylia.
W 1971 powołano Międzynarodową Federację Futsalu – Federación Internacional de Fútbol de Salón (FIFUSA) do zarządzania grą. Swoje pierwsze Mistrzostwa Świata FIFUSA zorganizowała w 1981 w Sao Paulo. W 1985 utworzyła obecnie najpowszechniej używaną nazwę dyscypliny.
W 1988 FIFA włączyła piłkę nożną halową do swoich kompetencji, jako nową dyscyplinę i spisała jej zasady. Pierwsze Mistrzostwa Świata w Halowej piłce nożnej FIFA odbyły się w styczniu 1989 w Rotterdamie w Holandii i zakończyły triumfem Canarinhos. Uczestniczyło w nich 16 zespołów narodowych. W 1992 impreza nazywała się Mistrzostwa Świata w piłce pięcioosobowej FIFA i została rozegrana w Hongkongu. Od mistrzostw w 1996 w Gwatemali obowiązuje obecna nazwa, Mistrzostwa Świata w Futsalu FIFA.
W 2002 członkowie Panamerykańskiej Konfederacji Futsalu – La Confederación Panamericana de Futsal (PANAFUTSAL) utworzyli Światowy Związek Futsalu – Asociación Mundial de Fútbol de Salón (AMF), niezależny od FIFA.
Przepisy
Wymiary boiska – długość linii bocznej musi być większa niż długość linii bramkowej: długość minimum 25 m, maksimum 42 m; szerokość minimum 15 m, maksimum 25 m. Na zawodach międzynarodowych – długość minimum 38 m, maksimum 42; szerokość minimum 18, maksimum 22. Dwie dłuższe linie graniczne są nazywane liniami bocznymi; dwie krótsze zaś liniami bramkowymi. Wszystkie linie mają szerokość 8 cm. Z punktu środkowego wyznacza się okrąg o promieniu 3 m.
Pole karne – od zewnętrznej krawędzi słupków bramki zakreśla się łuki o promieniu 6 m łączące się z jednej strony pod kątem prostym z linią bramkową, a z drugiej strony połączone ze sobą linią równoległą do linii bramkowej o dług. 3,16 m. Punkt karny – w odległości 6 m od środka linii bramkowej. Drugi punkt karny wyznacza się w odległości 10 m od środka linii bramkowej w równej odległości od obu słupków.
Strefy zmian – mają co najmniej 5 m długości i są oznaczone z każdej strony za pomocą linii prostopadłej do linii bocznej mającej 8 cm szerokości i 80 cm długości, z czego 40 cm narysowana jest wewnątrz, a 40 cm na zewnątrz pola gry.
Bramki – odległość (licząc od wewnątrz) pomiędzy słupkami wynosi 3 m, a wysokość od dolnej krawędzi poprzeczki do powierzchni boiska wynosi 2 m. Bramki mogą być przenośne, ale muszą być pewnie zakotwiczone w podłożu podczas gry.
Nawierzchnia – musi być gładka, płaska i nieścieralna. Zaleca się stosowanie drewna albo tworzyw sztucznych o
podobnych właściwościach. Należy unikać stosowania nawierzchni betonowych lub im podobnych.Zawodnicy – w zawodach udział biorą dwie drużyny, z których każda składa się z nie więcej niż 5 zawodników, z których jeden jest bramkarzem. Maksymalna liczba zawodników rezerwowych wynosi 7. Liczba zmian podczas meczu jest nieograniczona. Bramkarz może zamienić się miejscami z zawodnikiem z pola.
Sędziowie – zarówno sędzia (główny), jak i drugi sędzia, mają prawo do napomnienia lub wykluczenia zawodników, ale w przypadku rozbieżności przeważa decyzja sędziego (głównego). Drugi sędzia jest wyznaczony do działania po przeciwnej stronie pola gry niż pierwszy. Ma prawo używania gwizdka. Ponadto drugi sędzia ma władzę do przerywania gry za naruszenie jej przepisów oraz zapewnia prawidłowe przeprowadzanie zmian zawodników. Poza sędzią i drugim
sędzią na nowo definiuje się oficjalne funkcje trzeciego sędziego i sędziego czasowego. Sędzia czasowy m.in. włącza i zatrzymuje zegar, kontroluje 1-minutowe przerwy w grze i uzgadnia je z zespołem, kontroluje karę 2-minutową i uzgadnia, który z zawodników rezerwowych zajmie miejsce zawodnika usuniętego z boiska, notuje liczbę fauli, używa sygnału dźwiękowego. Trzeci sędzia notuje nazwiska i numery strzelców bramek, nazwiska i numery zawodników napomnianych i wykluczonych z gry oraz przyczyny zastosowania powyższych kar, wypełnia sprawozdanie, dostarcza istotnych informacji. W przypadku zastrzeżeń do pracy sędziego czasowego, sędzia ten ma prawo zwolnić go z jego funkcji i wyznaczyć zastępstwo składając w tej sprawie sprawozdanie odpowiednim władzom. W zawodach międzynarodowych wyznaczenie sędziego czasowego jest obowiązkowe.Czas trwania gry – mecz składa się z dwóch części po 20 minut każda. Czas trwania każdej połowy winien być przedłużony, aby umożliwić wykonanie ewentualnego rzutu karnego.
Przerwa między częściami gry – Przerwa między pierwszą a drugą połową meczu nie może przekroczyć 15 minut.
Czas dla drużyny – trenerzy każdej drużyny są upoważnieni do zgłaszania chęci uzyskania przerwy trwającej 1 minutę; przerwa taka może być udzielona w każdej chwili z zastrzeżeniem, że drużyna ubiegająca się o nią jest w posiadaniu piłki (np. rzut wolny, rzut rożny lub wrzut z autu); kiedy przerwa jest przyznana, zawodnicy muszą pozostać na polu gry; jeżeli chcą oni uzyskać instrukcję od trenera, to ich przekazanie może odbyć się przy linii bocznej na wysokości ławek rezerwowych; osoba udzielająca instrukcji nie może wchodzić na boisko; drużyna, która nie wykorzystała przysługującej 1 minuty przerwy w grze w pierwszej połowie, jest uprawniona tylko do jednej przerwy podczas drugiej połowy w meczu.
Piłka poza grą – gdy całym obwodem przekroczy linię bramkową lub linię boczną zarówno na ziemi (podłożu) jak i w powietrzu; uderzy w sufit; gdy gra została przerwana przez sędziego.
Zawodnik wykluczony nie może powrócić do gry, ani zajmować miejsca na ławce rezerwowych. Zawodnik rezerwowy może wejść do gry po upływie 2 minut od wykluczenia współpartnera, o ile wcześniej drużyna osłabiona nie straci bramki. W takim przypadku: jeżeli 4 zawodników gra przeciwko 5 i tracą bramkę, mogą uzupełnić skład; jeżeli obie drużyny mają po 4 zawodników i pada bramka – nie uzupełniają składu; jeżeli 3 zawodników gra przeciwko 4 lub 5 i traci bramkę – mogą uzupełnić skład tylko o 1 zawodnika; jeżeli obie drużyny mają po 3 zawodników i pada bramka – nie uzupełniają składu; jeżeli drużyna grająca w osłabieniu strzela bramkę, nie uzupełnia składu przed upływem 2 minut od chwili wykluczenia zawodnika. Uzupełnienie składu wymaga zgody sędziego czasowego, a w razie jego braku, drugiego sędziego.
Faule akumulowane – pierwsze pięć fauli popełnionych przez daną drużynę podczas jednej połowy meczu karane jest rzutami wolnymi bezpośrednimi.
Wykonanie rzutów wolnych – przy pierwszych pięciu faulach akumulowanych popełnionych przez każdy zespół w czasie jednej połowy meczu zawodnicy drużyny przeciwnej mają prawo ustawić mur obronny; wszyscy zawodnicy muszą znajdować się co najmniej 5 m od piłki, zanim zostanie ona wprowadzona do gry; bramka może zostać zdobyta również bezpośrednio z rzutu wolnego.
Przedłużony rzut karny – począwszy od szóstego zarejestrowanego faulu jednej z drużyn w każdej połowie meczu, drużyna przeciwna wykonuje przedłużony rzut karny. Piłkę ustawioną na drugim punkcie karnym uderza się bezpośrednio na bramkę. Zawodnik wykonujący rzut musi być właściwie zidentyfikowany. Pomiędzy piłką a bramką nie może znajdować się żaden zawodnik, z wyjątkiem bramkarza drużyny broniącej.
Futsal w Polsce
Początki futsalu w Polsce - jako skodyfikowanej dyscypliny sportu (wówczas pod nazwą "five-a-side") - sięgają 1989, gdy to po raz pierwszy w historii przeprowadzono Mistrzostwa Polski w hali i na boiskach otwartych wersji pięcioosobowej. W tej pierwszej odmianie (hala) triumfował The Mechanics Ax Rzeszów, zaś w drugiej (boiska otwarte) Zawisza Gliwice.
Nieco wcześniej - bo od 1984 - rozgrywano natomiast regularnie Mistrzostwa Polski w minipiłce w hali (pierwszy mistrz: 22-Findera Gliwice) i na boiskach otwartych (pierwszy mistrz: PSC 62 Kaktus Warszawa). Wówczas jednak (tj. w latach 1984-1988) zespoły przystępowały do walki w składach sześcioosobowych. Wszelkie rozgrywki tej odmiany futbolu w Polsce przeprowadzała ówcześnie Komisja Krajowa Szóstek Piłkarskich (KKSP), założona 16 października 1983 i działająca przy Zarządzie Głównym AZS. W tych latach wyróżniającym się zespołem była drużyna Sektor Gliwice, która zdobyła pięć razy Mistrzostwo Gliwic na boiskach otwartych.
Zmniejszenie ilości zawodników w drużynie wynikało z faktu włączenia międzynarodowych zrzeszeń mini futbolowych pod egidę FIFA (co nastąpiło w 1988) i związane było z ujednoliceniem wszystkich podówczas obowiązujących przepisów (oprócz wersji 6-osobowej, na całym świecie grywano również w składach 5-osobowych i 7-osobowych).
W 1987 KKSP przemianowano na Krajową Komisję Mini Piłki Nożnej (KKMPN), zaś w 1993 podzieliła się ona na dwie niezależne organizacje: Polskie Towarzystwo Piłki Nożnej Pięcioosobowej (PTPNP) oraz Polskie Stowarzyszenie Mini Piłki Nożnej (PSMPN). Obydwie działały pod skrzydłami PZPN i corocznie przeprowadzały własne rozgrywki o mistrzostwo Polski (wiekszą autonomię posiadała ta pierwsza). Dopiero w 1996 doszło do ich połączenia, co poskutkowało utworzeniem jednej, wspólnej Komisji ds. Futsalu PZPN, mającej reprezentować Polskę na arenie międzynarodowej, organizować kadrę narodową, a także przeprowadzać rozgrywki o mistrzostwo Polski i Puchar Polski.
Wielki przełom w rodzimym futsalu nastąpił w styczniu 1992, gdy to przed rozpoczęciem turnieju eliminacyjnego do II finałów Mistrzostw Świata\'1992 powołano narodową reprezentację Polski w futsalu. Swój pierwszy oficjalny mecz rozegrała ona 21 kwietnia 1992 w hiszpańskim Burjasot (przedmieścia Walencji) - podczas wspomnianego turnieju kwalifikacyjnego - przeciwko Rosji (a formalnie WNP) remisując 7:7 (do przerwy przegrywając 3:4), zaś pierwszego w dziejach gola zdobył dla niej Artur Załęcki (gracz Vulcana Warszawa). W swym drugim spotkaniu - rozegranym 22 kwietnia 1992 w Riba-Roja - narodowa kadra odniosła swe pierwsze zwycięstwo, pokonując 3:2 (3:1 do przerwy) wspólną reprezentację Czech i Słowacji. Po remisie 3:3 z Węgrami (23 kwietnia 1992 w Burjasot) uzyskała ona awans do zaplanowanego w Hongkongu turnieju finałowego. Tuż przed jego rozpoczęciem biało-
czerwoni po raz pierwszy zaprezentowali się w kraju - podczas rozgrywanego we Władysławowie towarzyskiego turnieju o Puchar INTREBANKU (ówczesnego sponsora kadry) - pokonując w inauguracyjnym spotkaniu Łotwę 10:2 (8:0). W 2003 utworzono reprezentację młodzieżową, a niedawno również kadrę akademicką).Od początku lat 90. XX wieku starano się utworzyć regularne rozgrywki ligowe o mistrzostwo kraju. Ostatecznie udało się to 6 listopada 1994, gdy podczas posiedzenia w Kielcach powołano Ligę Halową Piłki Nożnej Pięcioosobowej (LHPNP) i ustalono jej regulamin. Pierwszą edycję przeprowadzono w sezonie 1994/1995 (grano systemem "jesień-wiosna"), gdy do rywalizacji przystąpiło 8 drużyn (według kolejności w końcowej tabeli): PA Nova Texas Gliwice (premierowy Mistrz Polski), Jard Gliwice, Suw-Tor Łódź, Lipnik Bielsko-Biała, Team Legnica, Centrum Bielsko-Biała, Energetyk Jaworzno i Promont Kielce (pierwszy i jedyny spadkowicz).
Obecnie rozgrywki ligowe w Polsce toczone są systemem "jesień-wiosna" na trzech poziomach, tj:
* Ekstraklasie
* I lidze (2 grupy)
* II lidze (6 grup)
Ponadto, corocznie rozgrywane są turnieje o:
* Puchar Polski
* Superpuchar Polski
W większych miejscowościach naszego kraju istnieją również tzw. Środowiskowe Ligi Futsalu (rozgrywki typowo amatorskie), których reprezentacje (np. jako kadry danych miast) mogą jednak brać udział w zmaganiach o Puchar Polski.
Futsal kobiet [edytuj]
Od sezonu 2007/2008 odbywają się także rozgrywki ligowe kobiet w futsalu. W I lidze wystepuje siedem zespołów. Pierwszym mistrzem Polski została drużyna ISD Gol Częstochowa. Obecnym mistrzem Polski jest drużyna Inpuls-Alpol Siemianowice Śląskie, która w 12 meczach zanotowała 8 wygranych, 1 remis oraz 3 porażki. Należy wspomnieć jednak że drużyna jest bardzo młoda gdyż powstała we wrześniu 2008 r.
Źródło: pl.wikipedia.org/TK
foto: arch./RS/TK*