Jak już informowaliśmy naszych czytelników za pośrednictwem naszej strony internetowej, w dniu 19 września 2014 roku w wieku 88 lat zmarł, najstarszy dotąd polski Olimpijczyk w hokeju na trawie, gnieźnianin Bronisław Pawlicki.
W środę 24 września Mszą świętą na cmentarzu św. Krzyża w Gnieźnie, pożegnano najstarszego Olimpijczyka - Bronisława Pawlickiego. Oprócz rodziny zmarłego w uroczystości udział wzięli również przyjaciele i koledzy z Gnieźnieńskiego Klubu Olimpijczyka a także znajomi.
Po odprawieniu Mszy świętej kondukt żałobny udał się na miejsce wiecznego spoczynku Bronisława Pawlickiego. Przed złożeniem trumny z ciałem najstarszego Olimpijczyka do grobu, wszystkim przybyłym na tą uroczystość w imieniu rodziny zmarłego podziękował wnuk Arek Zawada, który jednocześnie w skrócie przedstawił jego największe osiągnięcia sportowe w dyscyplinie jaką pokochał i uprawiał a był nią hokej na trawie. Po wystąpieniu wnuka zmarłego, głos zabrali również Prezydent Miasta Gniezna – Jacek Kowalski, uczestniczący w ostatniej drodze Bronisława Pawlickiego, jak również Prezes Polskiego Związki Hokeja na Trawie – Andrzej Grzelak oraz Prezes Gnieźnieńskiego Klubu Olimpijczyka – Mieczysław Kukliński. Po tych przemówieniach z honorami wojskowymi złożono ciało najstarszego Olimpijczyka do grobu.
Cześć Jego Pamięci !!!
Przypomnijmy drogę sportową zmarłego Bronisława Pawlickiego
Bronisław Pawlicki, pseudonim boiskowy „Dziadek” (urodzony 28 grudnia 1925 roku w Zakrzewie), polski hokeista na trawie. Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w 1952 roku w Helsinkach. Syn Bronisława Pawlickiego i Antoniny Grajek. Szkołę podstawową ukończył 1939 roku i od pierwszych dni okupacji wywieziony transportem na roboty przymusowe do Niemiec. (był więźniem obozu pracy). Po powrocie w 1945 roku aż do emerytury pracował w Zakładach Mięsnych w Gnieźnie jako mechanik. Karierę sportową jako hokeista na trawie rozpoczął w 1945 roku. Zawodnik Klubu Sportowego Stella, Spójnia oraz Sparty Gniezno. Od 1947 roku 11-krotnie zdobywał tytuł Drużynowego Mistrza Polski w hokeju na trawie. Na boisku występował na pozycji obrońcy. Był czołowym zawodnikiem polskiej reprezentacji na XV Igrzyskach Olimpijskich w Helsinkach w 1952 roku. W latach 1952-1956 rozegrał
12 spotkań barwach narodowych i zdobył 1 bramkę.
Odznaczony:
· W 1956 roku Złotą Odznaką Zrzeszenia za Zasługi nad rozwojem kultury fizycznej
w Zrzeszeniu Sportowym „SPARTA”,
· W 1956 roku „Mistrz Sportu”,
· W 1963 roku „Złotą Odznaką za Zasługi położone w rozwoju Sportu i wychowania fizycznego federacji „SPARTA”;
· Złotą Odznaką Honorową Polskiego Związku Hokeja na Trawie,
· W 1969 roku Laureat „Plebiscytu Na X Najlepszych Sportowców Miasta Gniezna,
· W 1973 roku „Zasłużony Mistrz Sportu”,
· W 1976 roku Medalem Honorowym PZHT „Za Zasługi w rozwoju Hokeja w Polsce”,
· W 1996 roku Wyróżnieniem im. Sobiesława PACZKOWSKIEGO wyraz uznania dla szczególnie zasłużonych ludzi PZHT,
· W 1996 roku Honorowym Dyskiem Za społeczny wkład pracy w rozwój kultury fizycznej turystyki na terenie województwa,
· W 1999 roku Medalem „Z okazji 80-lecia Polskiego Komitetu Olimpijskiego 1919–1999”,
· W 2000 roku Złotym Medalem „Za zasługi dla Polskiego Ruchu Olimpijskiego”,
· W 2002 roku Pamiątkowym Medalem „Z Okazji 1000-lecia Zjazdu Gnieźnieńskiego”,
· W 2004 roku Pamiątkowym Medalem „Milenijnym Zjazdu Gnieźnieńskiego”,
· W 2010 roku Pamiątkowym „Medalem Koronacyjnym” Za Szczególne zasługi na rzecz rozwoju sportu w Pierwszej Stolicy Polski
Roman Strugalski + foto